วรรณกรรมไทย

พรุ่งนี้ยังไม่สายไป

ผู้นำในตัวฉัน

นายฉลาดน้อยกับหัวใจคุณ

เกียรติยศกึ่งศตวรรษ

"วิ ถี แห่ง ป่า และนักล่า ยุคเปลี่ยนแปลงการปกครอง ๒๔๗๕ ที่คนปัจจุบันอ่านแล้ว นอกจากจะได้รู้จัก และเห็นภาพวิถีของป่า วิถีของพรานในอดีตแล้ว ยังได้อรรถรสจากฝีมือการประพันธ์ และเห็นภาพบันทึกทางสังคมในประเด็น ที่หาอ่านที่ไหนไม่ได้อย่างแน่นอน "

"เราจะอยู่เคียงข้างกัน ต่อให้พบเจอวันเลวร้ายแค่ไหน แค่มีเธอปกป้อง...ฉันก็พร้อมจะมั่นใจ และแค่มีฉันยืนหายใจใกล้...เธอก็อุ่นใจได้เสมอ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . จับมือ...แล้วไปด้วยกัน ฝ่าฟันอุปสรรคนับพัน...เราจะไม่มีวันต้องเก้อ ยากแค่ไหนก็ไม่หวั่น...สัญญาจึงคงมั่นไม่พร่าเบลอ รับรู้นะว่า “เพื่อนกันสำคัญเสมอ... ฉันรักเธอนะ My Friend :-) "

"ถ้าไม่เคยร่วมสุข-ทุกข์กัน เราคงไม่รู้ว่าความผูกพันนั้นมีค่า ถ้าไม่เคยหกล้มจมน้ำตา เราคงไม่รู้ว่า...ใครที่เสมอมาปรารถนาดี . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ใครบางคน...ที่เป็นเหมือนต้นไม้ แผ่กิ่งก้านใบเป็นร่มเงาให้ทุกที่ เธอคือนิยามของคำว่าเพื่อนรักที่ฉันมี ยิ่งไปกว่านั้นคือฉันโชคดี...ที่ได้มีเพื่อนอย่างเธอ"

"ที่ฉันอยู่ไหว ก็แค่อยากหายใจไปพร้อมกันกับเธอ...ก็แค่นั้น ที่ฉันรักเธออยู่ได้ทุกวี่วัน ก็เพราะรักของฉันนั้น...ให้ความสำคัญเฉพาะเธอ คนที่ทำให้โลกของฉันน่าอยู่ เธอก็น่าจะรู้เพราะฉันบอกเธอเสมอ ฉันอบอุ่นกับความรักความจริงใจที่เจอ โดยที่รู้ดีว่าจะหายใจไปเพื่อเธอ...คนที่เกิดมาเพื่อเจอและรักกัน "

"หากการจับมือกันมีความหมายเพียงแค่หน้าที่ ก็ปล่อยมือฉันเสียเถอะคนดี...อย่าได้ทนฝืน หากคำรักที่เคยบอกไว้...วันนี้อยากได้ก็จะให้คืน เมื่อหัวใจเธอรักคนอื่น...ก็ไม่ขอรื้อฟื้นเรื่องวันวาน . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ฉันพยายามเต็มที่แล้ว...แต่เหมือนเดินมาเจอทางตัน ทุกสิ่งที่ทำเพื่อเธอนั้น...เหมือนแค่สายลมที่พัดผ่าน คำตอบที่ได้คืน...คือฉันเป็นเพียงคนรักที่เธอไม่ต้องการ และต้องรับบทคนทรมาน...เพราะรักเธอ"