วรรณกรรมไทย

การสร้างเว็บเพจ(ภาษา HTML)

นิยายเรื่องวุ่นของแฟชั่นนิสตาสาวผู้หลงยุคสู่อดีตโดยไม่นึกฝัน

เอสกลับเข้าเมืองอีกครั้ง หลังแอบบกิ๊กกับเอ็น แฟนของบีเพื่อนเลิฟแล้วหายหน้าไปเป็นปีและตอนนี้บีกำลังหาทางแก้เผ็ดโดยใช้ดี รักใหม่ของเอสเป็นเครื่องมือ ดูท่าครั้งนี้บีทุ่มสุดตัวเพื่อโค่นเอสให้ย่อยยับไปกับตา

ทำไมฝนชอบตกตอนกลับบ้าน ทำไมรถติดไฟแดงนานกว่าแยกนั้น ทำไมเสาร์อาทิตย์จึงไวกว่าวันจันทร์ ทำไมหน้าหนาวสั้นกว่าทุกหน้า ทำไมร้านข้าวแกงมีแต่กับที่ฉันไม่ชอบ ทำไมเธอไม่ตอบเอสเอ็มเอส ไม่โทรหา อยากอ่านข่าวให้คนชอบทุกเวลา แต่ติดหน้าเฟซบุ๊คตลอดวัน เพราะความน่ารักของคุณแท้ๆ แล้วใครจะรับผิดชอบที่ผมติด FACEBOOK หุหุ

มีความรักของคนคู่หนึ่งที่ฉันยังไม่เคยบอกใครว่าฉันเฝ้ามอง เห็นความเริ่มต้น ผลิงาม เปลี่ยนแปลง ระส่ำระส่าย และเจ็บปวด ฉันเฝ้ามองความรักนั้น เหมือนความรักของฉันเองบ่อยครั้งที่ฉันยิ้มไปกับความรักนั้นและฉันร้องไห้ไปกับมัน อย่างไม่กล้าบอกใครใจหาย และอิ่มเอม ฉันไม่ได้เป็นทั้งหมด หรือแม้แต่ส่วนหนึ่งของมัน หรือว่า ฉันไม่พยามทที่จะเป็นแต่ฉันคือผู้เห็น และเรียนรู้จากรักครั้งนั้น

อาการอกหัก ทำให้เราเจ็บปวดแปลบที่หัวใจ จนอธิบายไม่ถูก รู้สึกว่าตัวเองกลายเป็นคนไร้ค่า และช่างยาวนานจนเหมือนจะผ่านมันไปไม่ได้ ทั้งวันใบหน้าเปื้อนไปด้วยน้ำตาโทษนั่นโทษนี่ คิดว่าตัวเองคือผู้แพ้ “วันที่หัวใจจะเปลี่ยนไป...เป็นไม่มีน้ำตา” ผลงานอีกเล่มหนึ่งของบานาน่า กัทลีที่จะสร้างกำลังใจให้กับหัวใจที่พ่ายแพ้ทุกดวง ให้กลับลุกขึ้นมายืนได้ใหม่อีกครั้ง แล้วก็ค้นหารักครั้งใหม่ที่กำลังจะเดินเข้ามาอย่างเข็มแข็ง และสวยงามกว่ารักที่ผ่านมา แล้วเราจะพบว่าหัวใจเราไม่จำเป็นต้องเปื้อนน้ำตาเสมอไป

ลำพังแค่กิจการของที่บ้านที่ต้องแบกรับภาระเอาไว้ ก็ว่าหนักหนาเอาการแล้ว สำหรับคนที่เพิ่งเรียนจบมาอย่างผม ไหนจะเจ้าน้องชายเสือร้ายตัวแสบที่ขยันหมั่นก่อเรื่อง แล้วตอนนี้มันอะไรกัน พ่อของผมส่งเลขาคนใหม่มาให้ทั้งที่ผมไม่ได้ต้องการเลยสักนิด ถึงแม้ว่าสถิติการเปลี่ยนเลขาของผมจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จากนิสัยเย็นชาไม่ไว้หน้าใคร แต่พ่อก็ยังยืนยันจะให้เธอเป็นเลขาของผม เพียงเพราะเหตุผลที่ว่า "เธอคนนี้จะทำให้ผมเป็นเจ้านายที่เลิกถือตัวและยิ้มให้กับคนทั้งบริษัทได้ซะที" โดยพ่อขอเวลาให้เธอได้พิสูจน์ตัวเองสามเดือน ถ้าเธอยังทำหน้าที่ได้ไม่ดีพอ พ่อก็จะยอมให้ผมเปลี่ยนเลขาใหม่ได้ ฝันไปเถอะน่า ยัยเลขาโก๊ะๆ คนนี้น่ะเหรอ

ฉันต้องย้ายโรงเรียนเพราะโดนเพื่อนแกล้ง แต่ดันได้เจอกับเชเช ผู้ชายอารมณ์ดี เงียบบ้างครั้งแต่ค่อนข้างติงต๊องเสียเป็นส่วนใหญ่ (สาบานว่านี่รวมอยู่ในผู้ชายคนเดียวกัน งั้นเรียกเขาว่านายเพี้ยนก็แล้วกัน) นายเพี้ยนเชเชประกาศต่อหน้านักเรียนทุกคนว่าห้ามใครเข้าใกล้แฟนเขา จะกล้าเรอะ ! ใครแฟนนาย มันก็แค่แฟนจำเป็นเท่านั้นแหละ อ๊าก! ใครใช้ให้เขาติ๊ต่างแอบอ้างเป็นแฟนฉันเนี่ย!